Appelcrumble blijft een tijdloos recept dat eigenlijk iedereen lekker vindt. Mijn nichtje Cato noemt het kruimel. Ze kwam laatst logeren en we zouden samen een taart gaan bakken. We werden het alleen niet eens welke taart dat dan moest worden. Er lagen zes bakboeken op tafel en we hadden uitgebreid plaatjes bekeken. Uiteindelijk kwam alleen ‘kruimel’ door de selectie. En dan wel exact op de manier zoals mama dat altijd maakt. En of ik mama anders maar even belde om te vragen hoe zij dat deed.
Gelukkig heeft mijn zus (‘mama’ dus) mij vroeger geleerd om de lekkerste appel-bramencrumble te maken, dus dat zat wel snor. Cato was gerustgesteld. Maar eigenwijs als ik ben, wil ik elke keer als ik in de keuken sta toch iets nieuws uitproberen. We sloten daarom het compromis om een appel havermoutcrumble te maken. Die zou nog knapperiger worden dan de kruimel van mama, beloofde ik haar.
Niets was gelogen! Samen smulden we thuis al van een stukje warme, knapperige appel havermoutkruimel. En de volgende dag namen we de rest van de kruimel mee naar mama, papa en zussen.
De knapperigheid dankt de crumble aan het gebruik van de havermout en de rietsuiker. Echt een heerlijk winters toetje met een beetje crème fraiche of een bolletje ijs. En heel gezellig om samen te maken, dat vooral.
