Italiaanse amandelkoekjes: cantuccini’s

Deze Italiaanse amandelkoekjes zijn verslavend lekker. Zoet, superknapperig, lekker om mee weg te dippen en niet zwaar op de maag. Alle reden dus om véél te eten van deze cantuccini’s. Ze staan in Italië ook wel bekend als biscotti di Prato. Prato is de Italiaanse stad waar één of andere genie deze koekjes ooit bedacht heeft. Des te meer reden dat ik onmiddellijk in zomervibes verkeer als de geur van deze koekjes uit de oven komt.

Toen ik laatst het boek van Rutger Bakt doorlas zag ik een recept voor cantuccini’s voorbij komen. Hij had het koekje aardig gepimpt met verschillende soorten noten en gekonfijte sinaasappel. Op internet vind je ook veel recepten met specerijen zoals anijs en gember. Zelf vind ik dat een beetje teveel van het goede. De ‘normale’ cantuccini is voor mij al hemels en op de tip van een vriendinnetje mengde ik er alleen sinaasappel- en citroenrasp door. Pimpen kan altijd nog.

Deze cantuccini’s zijn heel simpel om te maken. Het is bijna een kwestie van alle ingrediënten bij elkaar gooien en kneden maar. Voetnoot: het deeg is des hels. Als je klaar bent met kneden plakt de helft van het deeg namelijk aan je handen. Hou je schraper daarom paraat en wees gewaarschuwd.  Om een extra amandelkick aan de koekjes te geven (like!), voeg ik nog een theelepel amandel aroma / Amaretto toe. Cantuccini’s danken hun knapperigheid aan het feit dat je ze twee keer afbakt. Zorg er echter wel voor dat je ongebrande blanke amandelen koopt, die gebrande notensmaak hoort echt niet thuis in je cantuccini (been there, done that).